در دهه ۲۰۲۰ چه اتفاقاتی در انتظار ارزهای دیجیتال و بلاک چین است؟

برایان آرمسترانگ (Brian Armstrong)، موسس و مدیر عامل کوین‌بیس (Coinbase)، بزرگترین صرافی بیت کوین در آمریکا، در یادداشتی که در وبلاگ کوین بیس منتشر کرده است، آینده ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین را تا پایان دهه ۲۰۲۰ میلادی پیش‌بینی می‌کند. در ادامه مقاله‌ جذاب و پیش‌بینی‌های آرمسترانگ برای ۱۰ سال آینده را می‌خوانید. با ارزدیجیتال همراه باشید.

بدیهیست که هیچ‌کس نمی‌تواند آینده را با دقت بالا پیش‌بینی کند. اما بهترین راه برای پیش‌بینی آینده، ساختن آن است. از نظر آرمسترانگ در دهه آینده، بلاک چینی را خواهیم دید که هم مقیاس‌پذیرتر (دارای تراکنش‌های ارزان و سریع) است و هم کاربرانِ آن حریم خصوصی بیشتری دارند. این فناوری از ۵۰ میلیون کاربر در ابتدای دهه به یک میلیارد کاربر در پایان دهه خواهد رسید. ارزهای دیجیتال به طور گسترده در دو حوزه مورد پذیرش قرار خواهند گرفت؛ در بازارهای نوظهور (کشورهای در حال توسعه) که سیستم‌های مالی سنتی در آن‌ها شکست خواهند خورد، و همچنین در استارتاپ‌های مبتنی بر ارزهای دیجیتال که محصولات مورد نیاز مردم را تولید خواهند کرد. در پایانِ این دهه بسیاری از فناوری‌های استارتاپی، بخشی مربوط به ارزهای دیجیتال خواهند داشت، دقیقاً مانند امروز که تمام استارتاپ‌ها با اینترنت و یادگیری ماشین سروکار دارند. در ده سال آینده، حکومت‌ها و موسسات مختلف به طور گسترده‌ای وارد حوزه ارزهای دیجیتال خواهند شد.

در ادامه به طور مفصل به بررسی تاثیرات فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال بر دنیا در ۱۰ سال آینده خواهیم پرداخت:

۱- مقیاس‌پذیری

در دهه ۲۰۲۰ شاهد نسل دوم راه‌حل‌ها برای مشکل مقیاس‌ پذیری خواهیم بود و بلاک چین‌هایی عرضه خواهند شد که توان عملیاتی و سرعت تراکنش‌ها را چندین برابر افزایش خواهند داد. درست مانند پهنای باند که جایگزین مودم‌های دایل آپ ۵۶K شد و باعث گسترش کاربرد اینترنت در زمینه‌های مختلف مانند یوتیوب، اوبر و … شد.

به اعتقاد مدیرعامل کوین بیس، بهبود مقیاس پذیری پیش‌شرط اصلی برای کاربردی شدنِ ارزهای دیجیتال در دنیای واقعیست. زمانی که مقیاس‌پذیری چندین برابر پیشرفت کند، شاهد توسعه سریع کاربردهای آن خواهیم بود.

۲- حریم خصوصی

علاوه بر مقیاس‌پذیری، توسعه حریم خصوصی نیز یکی پیشرفت‌های عمده در دهه پیش‌رو خواهد بود. درست مانند اینترنت که ابتدا بر بستر پروتکل HTTP بود ولی در حال حاضر اکثر سایت‌ها به صورت پیش‌فرض بر بستر HTTPS هستند، شاهد این خواهیم بود که کوین‌ها و بلاک چین‌هایی با محوریت حریم خصوصی در دهه پیش‌رو مورد پذیرش قرار خواهند گرفت. در بیشتر موارد منطقی نیست که هر پرداخت و دریافتی را به طور کاملاً شفاف انجام داد.

۳- یکپارچگی

در حال حاضر تعداد زیادی از تیم‌های قدرتمند در حال کار بر روی پروتکل‌های نسل جدید (کازماس، دفینیتی، پولکادوت، اتریوم ۲، آلگوراند و …) هستند و تیم‌های دیگری نیز در حال کار بر روی بهبود مقیاس‌پذیری بلاک چین‌های موجود هستند. پیش‌بینی نگارنده این است که در دهه پیش‌رو شاهد پیشرفت بلاک‌ چین‌ها در حوزه توسعه‌دهندگان، پایگاه کاربری و حجم بازار خواهیم بود. بلاک چین‌هایی که بر مقیاس‌پذیری، حریم خصوصی و ابزار توسعه‌دهندگان تمرکز کنند، بیشتر از سایرین پیشرفت خواهند کرد. احتمالا در دهه پیش رو شاهد ادغام تیم‌های بزرگ توسعه باشیم. فورک‌های معکوس که در آن دو زنجیره (بلاک چین) به یک زنجیره واحد تبدیل می‌شود و هر توکن با توکن ادغام دیگر نرخ تبادل ثابت خواهد داشت.

طبق گفته آرمسترانگ، به اندازه شرکت‌ها، خیریه‌ها، پروژه‌های منبع باز و DAOها، کوین خواهیم داشت (میلیون‌ها ارز دیجیتال). اما فقط تعداد معدودی از بلاک چین‌ها زیرساخت این کوین‌ها را فراهم خواهند کرد. مانند هر صنعت دیگری، احتمالاً بلاک چین‌هایی برنده خواهند بود که به قانون توزیع قدرت پایبند باشند.

۴- از سفته‌بازی تا کاربرد

دهه ۲۰۱۰ عمدتاً مربوط به سوداگری و سرمایه‌گذاری در عرصه ارزهای دیجیتال بود. زیر مبادلات ارزهای دیجیتال، بیشترِ فعالیت‌ها و مدل‌های تجاری را هدایت می‌کردند. آرمسترانگ معتقد است شرکت‌هایی که در فضای ارزهای دیجیتال تاسیس خواهند شد، در زمینه کاربردی‌سازی ارزهای دیجیتال پیش‌رو خواهند بود، به این معنی که مردم عادی از این ارزها نه برای ترید در صرافی، که برای کاربردهای واقعی استفاده خواهند کرد. در حال حاضر هم شاهد شروع این روند هستیم و از ارزهای دیجیتال در مواردی غیر از ترید، مانند سهام‌داری، وام‌دهی، مارجین، کارت‌های بدهی، کسب درآمد، تجارت و … استفاده می‌شود.

۵- ظهور استارتاپ‌هایی بر بستر ارزهای دیجیتال

در این دهه شاهد رواج نوع جدیدی از استارتاپ‌ها خواهیم بود؛ استارتاپ‌هایی بر بستر ارزهای دیجیتال. دقیقاً همانطور که جنون «داتکام» ایده راه‌اندازی استارتاپ‌ها را به وجود آورد و یک دهه بعد تقریباً تمام فناوری‌های استارتاپی به طریقی به استفاده از اینترنت متوسل شدند، در پایان دهه ۲۰۲۰ نیز تمام فناوری‌های استارتاپی بخشی مربوط به ارزهای دیجیتال خواهند داشت.

اما یک استارتاپِ ارز دیجیتالی چه مشخصه‌هایی خواهد داشت؟

اولاً، این استارتاپ‌ها برای سرمایه‌پذیری از ارزهای دیجیتال استفاده خواهند کرد. این بدین معنی است که جمع‌آوری سرمایه محدود به یک کشور خاص نخواهد بود و توسعه‌دهندگان می‌توانند از تمام جهان سرمایه‌پذیری کنند. همچنین این کار مانع از هدایت سرمایه‌ به سوی سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر خواهد شد.

دوماً، این استارتاپ‌ها از ارزهای دیجیتال استفاده خواهند کرد و با صدور توکن‌هایی، محصولاتِ متناسب با نیاز بازار را به دست اولین پذیرندگان این محصولات خواهند رساند. و به این ترتیب این افراد در زمینه محصوات ارائه شده، پیشرو خواهند بود. دقیقاً مانند کارمندان اولیه یک شرکت که در آن شرکت سهام‌دار می‌شوند.

سوماً، آن‌ها بازارها و جوامع جهانی را با چنان سرعتی گرد هم خواهند آورد که قبل از آن هیچ استارتاپی قادر به انجام آن نبوده است. استارتاپ‌ها برای اینکه بتوانند این کار را انجام دهند باید کشور به کشور در کل دنیا گسترش پیدا کنند و روش‌های پرداخت و قوانین و مقررات تمام کشورها را با روش‌های خود تطبیق دهند. هنوز سوالات بسیاری در مورد قانون‌گذاری ارزهای دیجیتال بی‌پاسخ مانده‌اند، اما مزایای ارزهای دیجیتال به اندازه‌ای زیاد است که بازار بالاخره راهی برای پاسخ به این سوالات نیز پیدا خواهد کرد.

این استارتاپ‌ها با چالشی درگیر خواهند بود که هر استارتاپی با آن مواجه بوده است؛ ساختن چیزی که مردم به آن نیاز دارند. دلیلِ ورود ۱۰۰ میلیون نفر بعدی به حوزه ارزهای دیجیتال، به خاطر اهمیت دادنشان به این حوزه نیست. آن‌ها برای استفاده از شبکه‌های اجتماعی غیرمتمرکز، کسب درآمد و یا انجام بازی‌های ویدیویی وارد این حوزه خواهند شد. و تنها راه استفاده از این کاربردها، به‌کارگیری ارزهای دیجیتال است.

۶- بازارهای نوظهور

به جز استارتاپ‌ها، حوزه اصلی دیگر که ارزهای دیجیتال در آن مورد پذیرش قرار خواهد گرفت، بازارهای نوظهور است. در سیستم‌های مالی سنتی، کشورهای ضعیف نمی‌توانند کاری از پیش ببرند. ارزهای دیجیتال می‌توانند در این زمینه یکه‌تازی کنند، به ویژه در کشورهایی که نرخ تورم و حجم گردش پول در آن‌ها بالاست.

در سال ۲۰۱۹، وب‌سایت کریپتوبایر (که توسط آرمسترانگ، نگارنده همین مقاله تاسیس شده است) به ۵۰۰۰ نفر در ونزوئلا ارز دیجیتال پرداخت کرد و ۹۰ درصد از این افراد حداقل یک بار با استفاده از این ارزهای دیجیتال از یک فروشگاه محلی خرید کردند. این نشان می‌دهد که ابزارهای مورد نیاز برای به‌کارگیری ارزهای دیجیتال در بازارهای نوظهور فراهم است. البته استفاده از این قابلیت در کشورهایی مانند ونزوئلا با چالش‌هایی همراه خواهد بود، از جمله؛ اینترنت غیرقابل اعتماد، تلفن‌های هوشمند قدیمی و عدم آموزش کافی. در دهه ۲۰۲۰ شاهد این خواهیم بود که صدها میلیون نفر در بازارهای نوظهور از ارزهای دیجیتال استفاده خواهند کرد و حداقل یک کشور در این زمینه پیش‌رو خواهد بود. به گونه‌ای که تقریباً تمام مبادلات اقتصادی در آن کشور از طریق ارزهای دیجیتال انجام خواهد شد.

۷- موسسات

همین حالا هم شاهد حضور موسسات کوچک در فضای ارزهای دیجیتال هستیم. در ۱۸ ماه اخیر صدها موسسه از خدمات امانت‌داری کوین‌بیس استفاده کرده‌اند. انتظار می‌رود این رشد سریع در سال ۲۰۲۰ هم ادامه داشته باشد و موسسات بزرگتری از این خدمات استفاده کنند. و در نهایت تمام موسسات مالی، نوعی از عملیات مربوط به ارزهای دیجیتال را خواهند داشت و بخشی از دارایی‌های خود را در قالب ارزهای دیجیتال حفظ خواهند کرد. حدود ۹۰ درصد از سرمایه دنیا در موسسات است، و این یعنی افزایش شدید تقاضا برای ارزهای دیجیتال.

۸- ارزهای دیجیتال ملی

در حالی که لیبرا در واشنگتن تقریباً خشم تمام سیاست‌گذاران را برانگیخته است، چین با آغاز دیجیتالی کردن یوآن و متمرکز کردن سرمایه‌گذاری‌ها بر فناوری بلاک چین، ابتکار عمل را در دست گرفته است.

در حال حاضر آمریکا در حال رقابت با چین است و بحث‌های فعالی در مورد نحوه دیجیتالی شدن دلار انجام شده است. ممکن است راه‌حل آمریکا برای این مسئله، USD Coin باشد. این کوین یک ارز دیجیتال باثبات است که توسط سنتر (CENTRE؛ ائتلافی بین کوین‌بیس و سیرکل) عرضه شده است. و یا ممکن است فدرال رزرو دلار دیجیتالی شده‌ی خود را بر بستر بلاک چین عرضه کند. آرمسترانگ معتقد است بعد از آن سبدی از ارزهای دیجیتال متمرکز را خواهیم دید که یا توسط یک ائتلاف مانند لیبرا و CENTRE عرضه خواهند شد و یا حتی توسط صندوق بین‌المللی پول.

۹- تکامل ساختار بازار

در دهه اخیر بسیاری از شرکت‌هایی که آن‌ها را به عنوان صرافی ارز دیجیتال می‌شناختیم، در واقع کارگزاری، صندوق امانت‌داری و یا شرکت‌هاس تسویه وجوه بودند.

در دهه ۲۰۲۰ ساختار بازار ارزهای دیجیتال با نزدیک شدن به بازارهای مالی سنتی، تکامل خواهد یافت و عملکردهای مختلف آن از دید قانونی و حقوقی از هم جدا خواهند شد. این اتفاق همین حالا هم تا حدودی رخ داده است. برای مثال بخش امانت‌داری کوین‌بیس به صورت جداگانه از مقامات قانون‌گذار نیویورک مجوز گرفته است. «کوین بیس پرو» نیز به صورت جداگانه به عنوان صرافی و کارگزاری ثبت شده است. مانند سرویس‌های مالی سنتی، مشتریان یک محصول، رقبای محصول دیگری خواهند بود. با وجود این مولفه‌های جداگانه، کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا و سایر قانون‌گذاران به راحتی خواهند توانست یک صندوق سرمایه‌گذاری مبتنی بر شاخص برای سرمایه‌گذاران خرد ارزهای دیجیتال بسازند.

۱۰- رشد تمرکززدایی

در حالی که صرافی‌های فعلیِ تبدیل پول رایج به ارز دیجیتال به طور گسترده از مدل صرافی‌های سنتی پیروی می‌کنند، در یک دنیای جدید صرافی‌هایِ تبدیلِ ارز دیجیتال به ارز دیجیتال کاملاً غیرمتمرکز وجود خواهد داشت. شما بلافاصله بعد از تبدیل فیات به ارز دیجیتال وارد دنیایی از ابتکارات و نوآوری‌ها خواهید شد. در این دنیا کیف پول‌های غیرامانی، برنامه‌های توزیع‌شده، اقتصاد غیرمتمرکز و همچنین صرافی‌های غیرمتمرکز از لحاظ امنیت و کارایی به پیشرفت ادامه خواهند داد و خواهیم دید که بسیاری از برنامه‌های جدید از بازی گرفته تا جوامع آنلاین و شبکه‌های مجازی بر بستر اقتصادی خود ظهور خواهند کرد.

از آنجایی که بسیاری از نرم‌افزارها و کیف پول‌های غیرامانی هرگز سرمایه‌های مشتریان را ذخیره نخواهند کرد، به عنوان شرکت‌های نرم‌افزاری قانون‌گذاری خواهند شد، نه شرکت‌های خدمات مالی. و این به طور چشمگیری سرعت نوآوری را بالا خواهد برد. با مقبولیت کوین‌هایی با محوریت حریم خصوصی و کیف پول‌های غیرامانی، حریم خصوصی افراد به شدت گسترش خواهد یافت.همچنین شاهد پیشرفت هویت غیرمتمرکز و اعتبار متناظر با آن هویت خواهیم بود. با رشد اقتصاد غیرمتمرکزِ دیجیتال، تعداد بیشتری از افراد از ارزهای دیجیتال درآمد کسب خواهند کرد و فرصت‌های بیشتری پیش‌روی آن‌ها خواهد بود و اقتصاد آزاد جهانی به طور قابل‌ملاحظه‌ای پیشرفت خواهد کرد.

۱۱- تغییر جایگاه میلیاردرها و ثروتمندان

و به عنوان مورد نهایی، «اولاف کارلسون-وی» (Olaf Carlson-Wee) و «بلوجی سیرینیواسان» (Balaji Srinivasan)، که از دوستان مدیرعامل کوین بیس هستند، پیش‌بینی می‌کنند در ده سال آینده بیشتر از نیمی از میلیاردرهای دنیا از حوزه ارزهای دیجیتال خواهند بود. صرف نظر از اینکه این موضوع خوب است یا بد، بدین معنی خواهد بود که در دهه ۲۰۲۰ افرادی که در حوزه فناوری پیش‌رو هستند، به مقادیر زیادی از سرمایه دسترسی خواهند داشت. احتمالاً این پدیده باعث افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه علم و فناوری خواهد شد و افراد زیادی از حوزه ارزهای دیجیتال به کارهای بشردوستانه ورود خواهند کرد.

در پایان دهه ۲۰۲۰ خواهیم دید که چند مورد از این پیش‌بینی‌ها به حقیقت می‌پیوندند. با تغییر جایگاه ارزهای دیجیتال از ترید و سفته‌بازی به سمت کاربرد در دنیای واقعی، در دهه ۲۰۲۰ شاهد افزایش بسیار زیاد در تعداد افرادی خواهیم بود که از ارزهای دیجیتال استفاده و یا بر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.