جلوگیری از تراکنش‌ها پس از هک صرافی کوکوین؛ تمرکززدایی زیر سؤال رفت؟

پس از هک صرافی کوکوین، بسیاری از پروژه‌های درگیر، اقداماتی برای حفاظت از سرمایه‌های کاربران در این صرافی انجام دادند. جلوگیری از انجام تراکنش‌ها، بازیابی توکن‌ها و مسدودسازی سرمایه‌ها از جمله اقداماتی بود که این پروژه‌ها تا به اینجا انجام داده‌اند.

به گزارش کوین تلگراف، پس از انتشار خبر هک صرافی کوکوین و سرقت بیش از ۲۰۰ میلیون دلار توکن از این صرافی، بسیاری از پروژه‌ها در واکنش به این هک، امکان انتقال سرمایه‌ها را به صرافی‌های دیگر مسدود کردند.

جانی لیو (Johney Lyu)، مدیرعامل کوکوین، در مصاحبه خود اعلام کرد که حداقل ۱۲۹ میلیون دلار از توکن‌ها، بیت کوین، اتر و ارزهای مبتنی بر ERC20 که تحت‌تأثیر حمله به کیف پول‌های داغ قرار گرفته بودند، در وضعیت «امن» قرار دارند یا روند جبران خسارت سرمایه‌گذاران آنها آغاز شده است. در گزارش‌های اولیه این سرقت، حجم سرمایه‌های از دست رفته ۱۵۰ میلیون دلار عنوان شده بود. این در حالی است که برآوردهای تازه این عدد را ۲۰۰ میلیون دلار نشان می‌دهد.

هکرها موفق شدند تا توکن‌های مبتنی بر ERC20 را از صرافی سرقت کنند، اما بسیاری از پروژه‌ها به‌سرعت نسبت به این اتفاق واکنش نشان دادند.

گزارش‌ها حاکی از آن است که اوشن پروتکل (Ocean Protocol)، بیش از ۲۳ میلیون توکن کاربردی اوشن (OCEAN) را مسدود کرده است که ارزش فعلی آنها ۷.۸ میلیون دلار است. اوشن پروتکل اعلام کرده است که درصدد است برای بازگرداندن تمام تأثیرات این هک هارد فورکی را عرضه کند و روند این عرضه را آغاز کرده است. این هارد فورک برای افرادی است که موافقت خود را برای استفاده از نسخه جدید قرارداد اعلام کرده باشند.

لیو همچنین عنوان کرد که علاوه بر ۳۳ میلیون توکنی که صرافی بیت فینکس و شرکت تتر مسدود کرده‌اند، ۲ میلیون تتر دیگر بر روی شبکه‌های اومنی (OMNI) و ترون نیز مسدود شده است. به‌گفته لیو، طی هماهنگی‌هایی که با «VIDT_Datalink» انجام شده است، مقرر شد تا ۱۴ میلیون دلار توکن از ۱۴.۴۹ میلیون توکن VIDT سرقت‌شده، بازیابی و به کاربران بازگردانده شود. مذاکراتی نیز با کووستینگ (Covesting) صورت گرفته است تا نسبت به مسدودسازی و بازیابی ۵۶۰,۰۰۰ دلار توکن COV‌ اقدام شود. گفته می‌شود که آکروپلیس (Akropolis) نیز تمام تراکنش‌های توکن‌های AKRO‌ را مسدود کرده است و آدرس‌های مرتبط با هکرها را در لیست سیاه خود قرار داده است.

پروژه‌های دیگر، رویکردهای متفاوتی را برای محافظت از سرمایه‌های کاربران اتخاذ کرده‌اند. تبدیل ارزها و توکن‌ها یکی از این رویکردهاست.

طبق گفته‌های لیو، همکاری کوکوین و سایلنت نوتری (Silent Notary) در نهایت باعث شد تا این شرکت قراردادهای SNTR خود را به‌روزرسانی و ۷۸.۹ میلیارد (به ارزش ۱۰۰,۰۰۰ دلار) توکن سرقت‌شده را جایگزین کند. اوریون پروتکل (Orion Protocol) نیز با همکاری این صرافی ۲.۸۱ میلیون توکن ORN را تبدیل خواهد کرد که در حال حاضر ارزشی در حدود ۸.۸ میلیون دلار دارند. وِلو لبز (Velo Labs) نیز تعهد داده است که ۱۲۰ میلیون واحد توکن VELO‌ را که به حساب هکر منتقل شده است، جایگزین کند؛ ارزش این توکن‌ها در زمان نگارش این مطلب ۷۰.۸ میلیون دلار برآورد شده است. کاردیاچین (Kardiachain) نیز اعلام کرده است که پس از تبادل توکن‌ها، ۹ میلیون دلار از توکن‌های KAI (معادل ۵۲۴,۹۴۸,۷۵۱ واحد) را که از ۲,۹۷۶ کیف پول سرقت شده است، بازیابی می‌کند.

پروژه آلِف (Aleph) پس از این هک اعلام کرد که ۸.۵ میلیون توکن ALEPH (معادل ۱.۲ میلیون دلار) تحت تأثیر قرار گرفته است. این مسئله سبب شد تا این پروژه اقداماتی گسترده را ترتیب دهد. آلف مدعی شده است که توکن‌های خود را در یک قرارداد هوشمند جدید ایجاد کرده است و آدرس‌ها و توکن‌های سابق «بلا استفاده» خواهند بود.

شایان ذکر است که بخشی از این اقدامات تا به اینجا کارآیی لازم را نداشته‌اند. ویل آلرت (Whale Alert) که در زمینه ره‌گیری تراکنش‌های بلاک چینی فعالیت می‌کند، در رشته توییتی اعلام کرد که هکرهای صرافی کوکوین ۵۴۰,۰۰۰ توکن شبکه سینتتیکس (Synthetix Network) را به کیف پول‌هایی ناشناس منتقل کرده‌اند. این شبکه هنوز واکنشی نسبت به این اخبار نشان نداده است.

لیو ضمن اشاره به این هک، اعلام کرد که کوکوین جهت جبران خسارت‌ها آمادگی کامل دارد و سرمایه‌های از دست رفته، از طریق حساب‌های بیمه این صرافی جبران خواهند شد. او همچنین اعلام کرد که  این صرافی ظرف یک هفته فعالیت خود را از سر می‌گیرد.

تمرکززدایی زیر سؤال رفت؟

اگرچه اقدام پروژه‌ها پس از هک کوکوین، سرمایه‌ زیادی را نجات داد، بسیاری از فعالان مطرح ارزهای دیجیتال در شبکه‌های اجتماعی نسبت به این اتفاق واکنش منفی نشان دادند.

به‌عقیده آنها، کدهای بازدارنده موجود در برخی قراردادهای هوشمند اتریوم، ذات تمرکززدایی بلاک چین و ویژگی «تراکنش‌های بدون برگشت» را زیر سؤال برده است. آنها معتقدند وقتی پس از هک می‌توان جلوی تراکنش‌ها را گرفت، پس می‌توان به دستور دولت‌ها هم این کار را انجام داد.

شایان ذکر است که یک قرارداد هوشمند پس از پیاده‌سازی، بدون‌ توقف و بدون امکان دستکاری کار خود را انجام می‌دهد، اما می‌توان در کد آن قبل از پیاده‌سازی امکان مسدودسازی آدرس‌ها و جلوگیری از تراکنش‌ها را تعبیه کرد.